ବଢନ୍ତା ନଇରେ.....
ବାଇଆ ଚଢେଇର ବସାକୁ ଆଶ୍ରାକରି
ଭାବିଥିଲି ପାରିହେବି ...!!!
ବାଇଆ ଚଢେଇର ବସାକୁ ଆଶ୍ରାକରି
ଭାବିଥିଲି ପାରିହେବି ...!!!
ଭଲ ହେଲା....,
ମୋ ଭାବନା ଭାବନାରେ ରହୁ ରହୁ
ସମୟ ଜୁଆର ତାକୁ ଠେଲିନେଲା
ଦୂରକୁ... ବହୁତ ଦୂରକୁ ।
ପୁଣି ସେହି ଏକା ଏକା....
ସେଇ ଗଣିତ, ଇଁରାଜୀ ଓ ବିଜ୍ଞାନ
ରାଶି ରାଶି ଖାତା ବହି...
ସମସ୍ତଙ୍କ ତାତ୍ସଲ୍ୟ... ବିଦ୍ରୁପ ଆକ୍ଷେପ
"ତୁମେ ଆମକୁ କଣ ଛାଡ଼ିପାରିବ"??
ଭଲ ହେଲା....ଛାଡିପାରିଲିନି ତ ...
କଣ ହେଲା ସେଇଠୁ ?
ମୁଁ ଜାଣିଛି....
ତୁମେମାନେ ସ୍ୱାର୍ଥପର (!)
ଠିକ୍ ଆମରିମାନଙ୍କ ପରି,
ଠକି ଦେଇଯାଅ...
ଜରାଗ୍ରସ୍ତ ଭଗ୍ନ ଶରୀରରେ ।
ଭଲ ହେଲା....
ଜୀବନର ଗ୍ରନ୍ଥିସବୁ
ଆପେ ଆପେ ଯାଉଛନ୍ତି ଖୋଲି
ପ୍ରଶ୍ନମାନେ ଛାଏଁ ଛାଏଁ
ପାଉଛନ୍ତି ସମାଧାନ ପଥ ।
ଏବେ ମୁଁ ଖାଲି ଏକ
ସ୍ମୃତି 'ର ଜାହାଜ...…....
ସ୍ମୃତି ଭାରେ ଡୁବିଯିବି ଯେବେ
ଜୀବନ ସାଗରେ....
ପ୍ରାଣପକ୍ଷୀ ଉଡିଯିବ ନୀଳ ଆକାଶରେ....
ଚୁମ୍ବୀବାକୁ ..ଭସା ବାଦଲକୁ ।
No comments:
Post a Comment